Etrafa bakıyorum. Herkes keyifsiz. Zaten geleceği çok düşünmemekle birlikte keyfi, hayatı yaşamayı seven bir millet değildik, iyice bozulduk son zamanlarda. En azından İstanbulu biliyorum. Öyle valla. Diğer yerleri de gazetler, yerel TV.ler ve konuştuğumuz arkadaşlarımızdan öğreniyoruz.
İşler zorlaştı, ödemeler uzadı, en büyük kuruluşlarda da işten çıkarmalar başladı. Üzücü, yorucu. Gelecek ne olacak diye herkes bir merak içinde.
Diğer taraftan da keşmekeş devam ediyor. Ucu nereye varır bilinmez. Herkes kendi vurdumduymazlığında yaşıyor. Ulus olmayı bilemiyoruz, tam olduk derken onu da taruar ediyoruz.
Hala çalıyoruz, çırpıyoruz. Bizden olanı baş tacı yapıp, yaptıklarını da görmezden geliyoruz.
Trafikde ortalığı nasıl içinden çıkılmaz hale getiririz diye uğraşıyoruz. 8 mt daha fazla yok gitmek için bütün trafiğin içine ediyoruz. Görevliler her yerde olduğu gibi burda da çekilmiş ayak altından. Trafik polisi araki bulasın.
Birini niye çalıyorsun diye uyardığında hırsız bıçak çeker, vurur diye korkuyorsun. Trafikdeki korku bunu da geçti. Adamın yaptığı hırsızlıkla aynı, bir de silah çekiyor. Yollar iyice eziyet, hayvanlara herşey serbest.
Belediye bir şehircilik harikasına imza atıp yıllar önce şehrin heryerinden söktüğü TERCİHLİ YOLU şimdi metrobüs adı altında ve inanılmaz paralar harcayıp alt yapı yapmaksınız kakalıyor... Neden hafifraylı yapılmaz, sormuyoruz bile...Trafik iyice güzel oluyor.
Ve tüm bu ortamda ben iyimser kalmaya çalışıyorum. İşini iyi yapmaya çalışan herkes gibi. Ve gerçekten iyimser kalmaya çalışıyorum. Yokuşlar biter, insanlar kendine gelirse koşarak yukarı da çıkar. Çıkmak için inmek lazım belki de.
Bu iyimserliği de süslemek istiyorum. Arkadaşlarımla, işimle, yaptıklarımla ve sarı lacıvert renklerle. Onlara çok ihtiyacım var galiba. Bir güzellik sunmaları için.
Keyif katsayım için size ihtiyacım var. Sarı ve laciverti güzel kılmak için. Tüm bu karanlıktaki sahte olmayan, sahtekar olmayan tek ve gerçek Feneri görmek için...
Aydınlat... Forza Fener
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder